Freelancer als manager

Freelancers zijn managers. Ze regelen hun eigen zaken, zijn hun eigen baas. Dat geeft hen in zekere mate de nodige vrijheid om doen en laten zelf te bepalen en minder verantwoording te moeten afleggen aan meerderen of andere managers.

Hoewel. De grotere vrijheid om zelf het werk in te plannen, klanten te bedienen, kosten en inkomsten te monitoren enzovoort brengt een ander risico met zich mee. Dagen en werkuren zijn meer fluïde en je dient overdacht te werk te gaan om te bepalen wanneer je wat zal doen. Dit is al zeker het geval als je deeltijds voor een werkgever werkt en opdracht in bijberoep als freelancer afwerkt.

Leven en werken of werken en leven?

De compleet solitaire freelancers niet te na gesproken, is er in vele gevallen sprake van een familiaal leven met sociale verantwoordelijkheden. Het omgaan met deadlines terwijl rondrennende kinderen en een partner met verwachtingen nu eenmaal de realiteit zijn, zorgt soms voor spanningen en moeilijke keuzes. Vooral in het weekend kan de vraag opdoemen: “Wanneer ga ik die opdracht aanvatten, verderzetten, afwerken?” ’s Avonds laat als iedereen het bed heeft opgezocht en alles lekker rustig is? Of ’s ochtends vroeg als enkel vogels en kippen de dag al hebben aangevat?

We zijn geneigd om dit in het keurslijf van work/life balance te gieten. Het zoeken naar een evenwicht tussen beide zaken. Er is echter een andere benadering mogelijk. De Amerikaanse Harvard psycholoog en professor Ellen Langer licht dit toe in een interview met Alison Beard van Harvard Business Review (2014). Alles vertrekt vanuit een bewuste relatie met de omgeving door aandachtig te zijn wat er rond je gebeurt in plaats van te opereren op automatische piloot. Haar wetenschappelijk gefundeerde benadering van mindfulness laat zien dat er altijd vele manieren zijn om iets te doen, ook in je professionele leven, ook als freelancer. Er is niet één manier. Context is hierbij veel bepalender dan veelal wordt aangenomen. Regels en aangeleerde methodes die als onwrikbare waarheden worden nageleefd, worden met die zienswijze enkel mogelijke richtlijnen die niet noodzakelijk allesbepalend zijn. Omstandigheden winnen aan belang ten opzichte van ingesleten routines. Oplossingen van gisteren zijn niet altijd de beste oplossingen van morgen.

Work-life integratie

Als we vertrekken vanuit de notie work/life balance, wordt gesuggereerd dat er twee tegengestelde polen zijn die in wezen niks met elkaar gemeen hebben: werk en (privé)leven, het één of het ander. Dat klopt natuurlijk niet. Er zijn veel gemeenschappelijke elementen te bedenken. De plaats waar je werkt, gedeelde mentale ruimte (je denkt aan privékwesties tijdens het werken en vica versa) enzovoort. Door dit woordelijk te gaan uitsluiten (balans), negeer je het feit dat beide contexten over mensen gaan. Er zijn verschillende accenten in beide te vinden, maar je bent te allen tijde zowel kind, broer/zus, partner, ouder als freelancer. Alle contexten vergen een bepaalde planning. Door die gescheiden te houden, sluit je op voorhand mogelijke kruisbestuivingen uit. Creativiteit krijgt zo een knauw nog voor het is kunnen ontkiemen (Langer, 2014). Overdracht van ideeën en gedachten uit de privé-sfeer naar je werk en omgekeerd kunnen evenwel voor frisse perspectieven zorgen.

Als zoon- of dochterlief de volgende keer voor de vijfde keer jouw werkkamer binnenvalt met de vraag of hij/zij TV mag. Vraag dan wat hij/zij vindt van jouwrealisatie of idee. Kinderen bezitten de onbevangen kracht om dingen in hun eenvoud te zien. Misschien ben je er wat mee, misschien ook niet. Maar je creëert in een oogopslag een mogelijkheid tot blikverruiming, een transfer tussen privésfeer en professionele sfeer die omstandigheden creëert waarvan je de afloop niet kent.

Volledigheidshalve gaat deze zienswijze van work/life integratieniet enkel op voor freelancers, maar geldt die ook voor alle werknemers en werkgevers, kortom de gehele actieve bevolking. Alleen zijn de werkdagen en -uren duidelijker begrensd, zowel in tijd als geografisch (naar het werk gaan tussen 9h en 17h) wat ons terug brengt bij het begin van dit artikel.

Dit artikel verscheen eerder als blogbericht op freelancer.be.